Een fijne jeugd in een bijzonder stukje Amsterdam

Beste (oud) Kattenburgers,
Mijn naam is Hans Last, geboren in 1951 en heb tot mijn  14e op Kattenburg  gewoond.
Mijn vader (ome )Joop en moeder Nel Last dreven een avondwinkel in de Kleine straat nr. 39, welke daarvoor door mijn Opa en Oma gerund werd .
De broer van mijn opa, Albert had een verf winkel |bedrijf schuin aan de overkant naast Thieken, de kolenboer.
Alberts zoon, Gerrit had een drogisterij  op de andere hoek.
Mijn Opa en Oma van moeders kant Westerink hadden in de oorlog (voor mijn Tijd  dus) een cafe op de gracht.
(foto fietsters)

1952,boven het zonnescherm van de winkel hang ik uit raam met mij vader en moeder,uit het andere raam opa en oma en voor de winkel mijn broer Rudy.

Veel herinneringen heb ik aan de speeltuin, waar ome Hein de boel in de gaten hield en die boos werd als we zongen: alle apies lijken op mijn ome hein ,in hit uit die jaren.

Met mijn neef Jan Westerink en vriendje van de overkant Piepie (Pierre) Servaas, beleefden we vele avonturen bij de haven op de kade en in de stad .
Eerst ging ik naar de Geranium school en later de AbrahamTaelman school waar ik bevriend was met Johan Boelen, die op de Piet Hein kade woonde  en dus geen echte kattenburger was.
Ook herinner ik me Rina Zeelt nog goed van de lagere school ,zij is een van de weinigen die ik later nog eens tegen ben gekomen, want na de sanering waaierden we allemaal een andere kant op.

Palmpasen op de Geraniumschool met juffrouw van de Heuvel.(foto 2)

Eerste rij links ,naast Johan boelen. (foto 3)

Alle kluppies heb ik afgelopen, Ons Huis, film kijken, ASVK , Dorre   kassie, (waarvan ik later geleerd heb dat 't Dorkas heette) waar veel joden onderdak hebben gekregen in de oorlog.
Kortom, ik kan terugkijken op een fijne jeugd in een bijzonder stukje Amsterdam, in een gezin dat bestond uit opa, oma, vader, moeder, mijn broers Rudy Marcel en ik. Toen de sanering begon brak er een ander tijdperk aan, een nieuw fenomeen, de afgekeurde woningen werden “gekraakt”en werden bevolkt door artestiekelingen en studenten, aangezien se geen licht en water hadden kwamen ze in de winkel bij mijn vader, emmers en jerrycans laten vullen.
Later zei hij als hij tv keek ,kijk ,die heb ik ook nog aan water geholpen. Ischa Meijer, Ramses Shaffey en meer van die figuren waren later beroemdheden. Zij waren het begin van een andere tijd.
Met neef Jan op t mariniersplein, (foto 4)
We hebben nog enige jaren in de nieuwbouw gewoond. We hebben nog nooit zoveel ruimte gehad, maar mijn moeder kon toch niet meer aarden,ze zijn verhuisd naar Zuid Oost ,waar ze tot hun dood  gewoond hebben.
Zelf koester ik de mooie herinneringen en af en toe ga ik toch even terug om het geheugen op te frissen .

Hans Last.