De Hoogte Kadijk in 1978

Belachelijk lang geleden.

Toch zie ik de beelden als van gisteren.

Het grote winkelhuis op de hoek Hoogte Kadijk en de Tussenkadijken was vanaf 1978 ons huis.

Het pand was van de Stichting Diogenes (woningen voor kunstenaars) en zij bemiddelden in deze woningruil.

Voor Rob in het 2e sousterain een mogelijke werkplaats, voor mij in de winkelruimte een atelier, het eerste sousterain was keuken en slapplaats tot we hoog in de winkelruimyte gingen slapen.; de winkelruimte + opkamer waren tevens woonkamer en later met de kinderen slaapkamer. 

Het stond op de nominatie om gerenoveerd te worden voor muziekstudenten (dit laatste om maximale subsidie te krijgen). Wij mochten er voorlopig wonen en het was, ondanks dat er af en toe wat naar beneden kwam, een heerlijk huis.

De Hoogte Kadijk was een straat van "voorlopigheid": er woonden krakers, mensen die er tijdelijk woonden en veel opslag van badkuipen, auto's, meubels, veel ongeregeld goed.

De eerste ochtend in het nieuwe huis zaten er 's ochtends twee mannen op mijn stoepje te praten, toen ik de voordeur open maakte om te zeggen, dat ik er nu woonde, zeiden ze: "maar deze stoep is al 30 jaar van ons.

"Willen jullie koffie?"

"Ja graag."

Het werden mijn dierbare buren, overblijfsel van vroeger, toen iedereen op de Tussenkadijken voor Werf of Werkspoor werkte. 

Dat koffie drinken werd een traditie: om 5 uur riep iemand dat hij/zij koffie ging zetten voor de buurmannen, Nel van de bakkerij, Rene /smulders (ook kunstenaar) en later ook Mira en Philip.

De bakkerij werd een van de eerste videotheken, de melkwinkel werd woonhuis, de groentekelder werd gesloten en de badkuipen verdwenen. De autosloperij aan het eind van de Hoogte Kadijk, die altijd aan het eind van de dag bovenin de hijskraan een auto hing, verdween na een spectaculaire brand. 

We kwamen als buurt in het vizier van de gemeente. Na fel aktievoeren door het Buurtcommitee werd het Entrepotdok NIET gesloopt. Er werd renovatie en nieuwbouw gepleegd. De loodsen van het GEB werden gesloopt en er kwam nieuwbouw. Toen zijn wij als voorlopige bewoners van Tussenkadijken 14 naar het bouwburo gegaan en kregen de status van 'buurturgent'met de mogelijkheid een woning te kiezen in de nieuwe huizen. In dit huis woon ik nog steeds en mijn voormalige buren ook.

Maar dit blijft een buurt van slopen, verbouwen, breken en heien, al meer dan 30 jaar.

Het is er nooit niet geweest.