De Poort

Zelf ben ik niet op Kattenburg geboren. Wij komen van Wittenburg, wij zijn de familie Van Beek. Ome Fits, Tante Dien, Dinie, Els, Frits. Wij hadden een kruidenierswinkel op Wittenburg.Daar liep iedereen binnen om iets te kopen of om een praatje te maken. Hele levensverhalen gingen over de toonbank.En kreeg je een kind, dan kreeg je een doos eieren en bij de slager een biefstuk.Dat ging zo in een volksbuurt en iedereen was tante en oom; er kwam toendertijd een jong vrouwtje uit Zuid wonen en die zei:  “Wat heb jij veel ooms en tantes”.

Mijn vader was een man die zat in het bewonersocommité van Kattenburg; altijd strijd met nog wat andere oude rotten. Toen we eenmaal op Kattenburg woonden kwam al gauw de Poort in het zicht; een lege ruimte. Hup, Pa ging in de strijd met de woningbouw. En zo was de Poort geboren. Met heel veel clubs voor de kinderen en nog veel meer. Sinterklaasfeest met zo’n honderd kinderen van alle leeftijden.

Grote feesten bij de marine; dat waren gouden tijden waar heel Kattenburg van genoot.Toen werd mijn vader ziek en werd niet meer beter. We hebben en groot afscheid in de Poort gegeven; Nieuw Kattenburg.

Langzaam vergrijst Kattenburg, maar de Poort bestaat nog steeds. Niet meer met kinderen maar met volwassen mensen.

Wij wonen nog steeds allemaal op Kattenburg met veel plezier. Mijn moeder wordt met juni 82 jaar en ze zit nog te kaarten op dinsdag en donderdag in de Poort. Alle respect voor de  mensen die het nu doen; het is een stuk moeilijker dan toen.