Op de Wittenburgergracht zaten in het jaar 1954 twee opmerkelijk

buren. Op nummer 1-3 zat de Firma De Swaan Bonnist, een bedrijf

in jutezakken, op nummer 5 zat het Rooms Katholieke Kerkbestuur

van de H. (Heilige) Anna (de Pool).De relatie tussen deze twee ‘buren’ was blijkbaar al enige tijd niet

optimaal. Het bestuur van de H.Anna had zich al meerdere malen

beklaagd over de overlast die de firma De Swaan Bonnist zou

veroorzaken. In maart – april 1954 is de maat blijkbaar vol en het

bestuur van de H. Anna parochie schrijft een boze, maar formele,

brief aan de buren.In de brief van 3 april staat: “Van onze kant is er in ’t verleden meer

dan één poging aangewend, om de kwestie overlast, die wij zelf en

onze gebouwen van Uw bedrijf ondervinden, met U te bespreken en

tot tevredenheid van beide partijen tot een minimum te reduceren’. In de brief wordt verder gerefereerd aan het feit dat afspraken uit het

verleden niet zijn nagekomen en dat richtlijnen en bepalingen van

de officiële instanties worden genegeerd. Verder schrijft het bestuur

dat ‘overleg is gepleegd met onze adviseurs’ en dat men met het

bedrijf De Swaan Bonnist in overleg wil treden.De Swaan Bonnist reageert snel met een brief gedateerd op 5 april.

Zij schrijven dat zij graag in overleg wil treden na het ontvangen van

‘Uw geëerd schrijven d.d. 3 dezer’. Zij roepen het bestuur van de H.

Anna op om telefonisch contact op te nemen, teneinde een

afspraak te maken. In de kantlijn is de reactie van het

parochiebestuur te lezen: ‘Goed zo. Wie gaat er heen en wanneer?’

Op 5 juni 1954 schrijft de voorzitter van het kerkbestuur een boze

brief. Het overleg dat zou plaats vinden, is blijkbaar niet van de

grond gekomen. Het waarom daarvan is niet helemaal duidelijk.

Maar begin juni gaat het echt mis! Wat heeft er zich afgespeeld:

“j.l. Donderdag heeft de firma Spiegel de voor- en achterpui van de

pastorie geheel schoongemaakt. Nog geen kwartier was dit werk

gereed of het personeel van uw bedrijf gooide stapels jutezakken

vanaf de derde verdieping naar beneden. Grote stofwolken stegen

op met alle nadelige gevolgen voor ons daaraan verbonden. De

huishoudster terecht hierover ontstemd, belde op, werd tot twee

drie maal toe met iemand verbonden uit uw bedrijf, deed telkens

weer haar zelfde verhaal. Kreeg tenslotte heel sterk de indruk dat

men deze klacht, -zeer voorzichtig uitgedrukt- negeerde. Het

gooien van zakken ging gewoon door.”

De pastoor heeft het heft daarna in eigen handen genomen is naar

de buren gelopen. Hij wilde met iemand van gezag praten: ‘een van

de Heren die hier iets te vertellen heeft’. Maar hij is, zo schrijft hij,

zeer ontstemd over de manier van ontvangen en de toon van de

medewerker. Hij komt niet verder dan de meesterknecht. Hij is zeer

teleurgesteld over de hele gang van zaken en voelt zich duidelijk

niet serieus genomen. De pastoor wijst verder nog op het feit dat er

met alle andere bedrijven in de buurt een prettige relatie bestaat.

De reactie van De Swaan Bonnist laat niet lang op zich wachten.

Maar of de reactie tevredenstellend is, is maar de vraag. Zij willen

vanzelfsprekend graag met het kerkbestuur overleggen. Maar ook

nu legt men het initiatief bij het kerkbestuur.De laatste zin van de brief is enigszins cynisch te noemen: ‘In

afwachting van Uw gewaardeerde berichten, tekenen wij, met

vriendelijke groeten’.

Daarna lijkt het een periode goed te gaan, er zijn geen boze brieven

meer. Opmerkelijk is de bedankbrief van De Swaan Bonnist, d.d.

26 november 1954. De firma heeft namelijk net haar 75-jarig

bestaan gevierd en bedankt voor het sympathieke geschenk dat

hen is aangeboden. De medewerkers hebben zeer van het

geschenk, bestaande uit sigaren en sigaretten, genoten. Er wordt overigens nog wel kort gerefereerd aan het begeleidende

briefje dat bij het geschenk zat. De schrijver van de brief geeft aan

dat men de afspraken niet is vergeten en dat de betreffende

voorzieningen binnenkort gereed zullen zijn. Helaas is niet duidelijk

wat er is toegezegd.

In april 1955 gaat het toch weer mis. De achterzijde van het

kerkgebouw grenst aan het water, de Kattenburgervaart. De

Kattenburgervaart wordt gebruikt door de Firma De Swaan Bonnist

voor het af- en aanvoeren van grondstoffen en jutezakken.Op 15 april is echter een van de boten tegen de muur van kerk

aangebotst, waardoor de toevallig aanwezigen behoorlijk

schrokken. Direct vraagt men zich af of dit een eenmalig ongeluk is

of dat het vaker voorkomt. Men maakt zich grote zorgen, niet in het

minst vanwege de kosten die een eventuele schade met zich

meebrengt. De financiële positie van de H. Anna-parochie is niet

sterk, men verwijst hierbij naar de buurt. De buurt is, zo stelt de

brief, niet erg kapitaalkrachtig waardoor de financiën niet rijkelijk

binnenvloeien. Gelukkig is de reactie van De Swaan Bonnist deze keer positiever

te noemen. Zij hebben de kwestie onmiddellijk met de expediteurs

opgenomen. Zij zijn overeengekomen dat er beveiliging wordt

aangebracht.

Bron: Gemeente Archief Amsterdam, particulier archief van “Archief

van de Parochie van de Heilige Anna (de Pool)”

Schrijver: Frits Slicht