Verloren ideaal

Een betrokken buurtbewoner / 29-03-2006

Buurtgenoten,De gemeente laat ons weten dat aanstaande maandag 3 april 2006 de sloop van het bouwblok N44 (de Dubbeltjespanden) aan de Czaar Peterstraat een aanvang zal nemen. We hebben allemaal kunnen zien hoe vanaf december 2005 de ene na de andere woning werd dichtgeschroefd en er aan de 126-jarige bewoningsgeschiedenis van 180 woningen een einde kwam. Naar ik heb vernomen was de wijze van bewonen mede door verwaarlozing en dreigende sloop de laatste jaren niet altijd om over naar huis te schrijven en is wat er nu geschiedt slechts ‘het verwijderen van een nest ratten’.Maar wat wordt er nu eigenlijk gesloopt? Een heel bijzonder stukje geschiedenis, dat het resultaat was van het initiatief van enige idealisten die in 1868 een Bouwmaatschappij oprichtten om woningen te bouwen voor werknemers, die vaak in abominabele eenkamer- en kelderwoningen woonden. Voor 25 cent konden toekomstige bewoners lid worden van de Bouwmaatschappij en voor 10 cent per week aandelen van 5 gulden verwerven waarmee ze samen met de betalen huur – in 1918 2 à 3 gulden per week – op termijn hun woningen in eigen bezit zouden kunnen verwerven (na 1907 niet meer mogelijk). Voor die tijd werkelijk een zeer bijzonder initiatief en voor de in 1879-1880 op het Funen gebouwde 180 tweekamerwoningen waren 600 gegadigden. Tijdens een groot feest in het voormalige Paleis voor Volksvlijt werden de woningen verloot.De start van 126 jaar met vreugde en verdriet, warmte en kleur wonen in blok N44, een dierbaar oud bouwsel aan het begin van de Czaar Peterstraat achter de 100-jarige, door kinderen en ouders drukbezochte speeltuin, die ook op de schop gaat.Een bouwblok dat visueel een soort terugliggende verlenging vormt van de beschermde bebouwing aan de Oostenburgergracht.Een plek waar velen 40 m2 leefruimte hebben gevonden tegen een betaalbare huur. Onder hen ook kunstenaars, die hebben bijgedragen aan het in gebruik houden en onder de aandacht brengen van de Van Gendthallen met hun prachtige licht. Waarom schrijf ik u dit?Niet omdat ik denk dat ik achter de feiten aan hollend het tij kan keren of ijzer met handen kan breken. Wel omdat het me spijt dat degenen die wikken en beschikken blijkbaar geen mogelijkheid hebben gezien verleden en toekomst, oude en nieuwe functie met elkaar te combineren en dat daardoor mensen niet langer meer kunnen genieten van dit kleine stukje tastbare, pretentieloze en dierbare historie, dat een meerwaarde had kunnen geven aan de toekomstplannen. Trouwe 126-jarige, je was, bent en zult zijn!

Deel deze pagina: