Herinneringen

Hallo ik zal me eerst even voorstellen: mijn naam is Peter Flaman. Ik ben in 1950 geboren in de Zandstraat tegenover de Zuiderkerk. Hier heb ik tot mijn achtste jaar gewoond. De herinneringen die ik daar aan heb zijn zeer breed. Het was een levende buurt met veel, voornamelijk joden winkels. Vaste prik was dan ook op zondag wandelen door de buurt en niet te vergeten het oude Waterlooplein. Ik herinner me de bakker bij de sluis, de vele stoffen uit de winkels en de zuurmakerij op het Waterlooplein. Elke vrijdag naar het badhuis in de Valkenburgerstraat. We waren thuis van katholieke afkomst en om die reden gedoopt in de Mozes en Aaronkerk. Ik ging naar de kleuterschool bij de zusters Augustinese op de Groenburgwal. Zaterdagavond was een levendige avond met veel burenruzies mede door het overvloedige drankgebruik en maar uit het raam hangen. Mijn eerste bijbaantje was boodschappen doen voor de Dames. Onze Achterbuurman heette Nelis Bisschop, een bokser van beroep die in de ring meer te vertellen had dan thuis. Op mijn achte verjaardag ben ik verhuist naar het Prinseneiland. Mijn vader was van beroep wijnkoperknecht (mooi woord voor bottelaar) en heeft nog gewerkt in de pakhuizen bij het Entrepotdok. We kregen een bedrijfswoning met een huurprijs van 50 gulden, thans voor veel geld te koop als appartement. Tot en met mijn 21ste jaar in de Haarlemeerstraat buurt rondgezworven. Bij het zoeken naar een huis, inmiddels getrouwd, terecht gekomen in de Lepelstraat, later de korte Lepelstraat, uiteraard met het toen nog gebruikelijke sleutelgeld. Het was op drie hoog boven slagerij Louman met de daarbij horende steile trap. Wat betekende als je weg ging eerst de kinderwagen dire hoog naar beneden en dan de kinderen en als laatste de hond. De woning was oud en werd illegaal bewoond door muizen. Veel aan getimmerd en later de zolder erbij getimmerd voor de kids. Ondanks de beperkte ruimte gezellig gewoond. Veel winkels zoals de drogist, bakker, girokantoortje, sigarenboer met verboden lectuur onder de toonbank en de snoepwinkel in de Managestraat. Voor de kinderen de Toorts en niet te vergeten Monnie in de Roetersstraat. Wat me erg bijstaat is de saamhorigheid met de buren: vaak 's-zomers met de buurtjes lekker buiten zitten met het weinige dat we hadden. In 1984 verhuisd naar de Nieuwe kerkstraat, nieuwbouw een weelde en veel meer ruimte. Aan de overkant Ton met zijn supermarkt, bakkerij Veenboer en Annie de stomerij. Bij An veel beleefd. Buiten de stomerij was het ook een buurthuis met An en Gerrit als uitbaters. Iedereen kwam bij An. Toen An moest verdwijnen voor de nieuwbouw is de ziel uit de straat verdwenen.

Door het verdwijnen van de kleine winkels en bedrijven is het een stuk minder sociaal wat betreft contacten in de buurt. Opvallend is ook de enorme gewildheid van de Plantage/Weesperbuurt om te wonen, met als gevolg dat de huizenprijzen enorm stijgen en de diversiteit van bewoners dreigt door te slaan naar een elite buurt, wat ik jammer vind. Al met al wonen wij nog met veel plezier in de buurt.GroetPeter en Jenny.